Διαμαντή
κουράγιο
όλα θα πάνε καλά
θα κερδίσεις την μάχη της ζωής
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πληροφορίες
- ΙΩΑΝΝΙΝΑ BLOG
- Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς, καμιά φωτιά στην κορυφή τους¨ βραδιάζει. Κράτησα τη ζωή μου στ' αριστερό σου χέρι μια γραμμή μια χαρακιά στο γόνατό σου, τάχα να υπάρχουν στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα να μένουν εκεί που φύσηξε ο βοριάς καθώς ακούω γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή. Κράτησα τη ζωή μου ψιθυριστά μέσα στην απέραντη σιωπή δεν ξέρω πια να μιλήσω μήτε να συλλογισθώ¨ ψίθυροι σαν την ανάσα του κυπαρισσιού τη νύχτα εκείνη σαν την ανθρώπινη φωνή της νυχτερινής θάλασσας στα χαλίκια σαν την ανάμνηση της φωνής σου λέγοντας "ευτυχία" Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει δεν έχει αλλαγή, όσο γυρεύεις να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια, εκείνους που έφυγαν εκείνους που χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους πελαγίσιους τάφους, όσο ζητάς τα σώματα που αγάπησες να σκύψουν κάτω από τα σκληρά κλωνάρια των πλατάνων εκεί που στάθηκε μια αχτίδα του ήλιου γυμνωμένη ο δρόμος δεν έχει αλλαγή κράτησα τη ζωή μου. Το χιόνι και το νερό παγωμένο στα πατήματα των αλόγων.
1 σχόλιο:
vapsomalliades
«φίλος μας ο Λευτεράκης» γεννήθηκε μια ζεστή (και αποφράδα;) ημέρα του 1956 (άλλοι υποστηρίζουν του 1952 και ότι κρύβει χρόνια...) σε μια άκρη της υπέροχης ελληνικής επαρχίας, στα Γιάννενα – την περιοχή που γεννά ανθρώπους με μεγάλα, πλακουτσωτά στο επάνω μέρος κεφάλια («κεφάλι του κουλουρά»).
AΥΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑΝΝΙΩΤΕΣ
Δημοσίευση σχολίου